STG 't Zwanenwater

Op 22 december was de eerste les voor het jeugdschaatsen. Ruimschoots op tijd stonden de kinderen al langs de kant te trappelen van ongeduld. Het fluitsignaal ging en ze ´bestormden´ het ijs! Niet iedereen natuurlijk, want er waren kinderen bij die nog nooit geschaatst hadden. Deze kinderen gingen heel voorzichtig, want het ijs was best wel glad. De meester of juf en de assistentjes zagen hun werk en vingen deze kinderen op.

De ervaren jeugdschaatsertjes zochten meteen hun plekje op,  ze wisten al hoe het werkte. Als eerste werd een kennismakingsrondje gedaan. De meesters  en juffen hebben allerlei hulpmiddeltjes om de namen snel te leren kennen:  door een namenspel waarin de naam vaak  herhaald moet worden, de kleuren van de jassen of de kleur of lengte van het haar te  noteren achter de naam.

De les begon met enkele stilstaande oefeningetjes zoals: diepzitten, armzwaai oefenen, op één been staan, zijwaarts uitstappen. Daarna kwam het echte schaatsen aan bod. De kinderen deden verschillende oefenvormen en spelletjes.

De eerste les hebben we bekeken of de indeling klopte. Meestal gaan we nog wat schuiven en dat gebeurde nu ook. We hebben het dan niet over hoger of lager, maar vooral over: wat het beste bij het kind past. We letten daarbij ook op leeftijd. Een kind van twaalf past bv niet bij  het groepje van de zes-jarigen, ook al moet het nog leren schaatsen.

De beginners gingen eerst met steun van de meester/juf of assistent, maar het is elk jaar weer verbazingwekkend hoe snel ze ´los´ willen schaatsen. Dat was ook nu het geval. Eerst was dat niet veel meer dan kleine stapjes vooruit, maar al snel zag je ze de glij-beweging maken.

Als afsluiting werd er een spel gedaan: het stoplichtspel, een estafette of tikkertje met verlossen. Het uur was weer snel voorbij. Moe, maar voldaan gingen de kinderen na de les van het ijs af.